تنهای تنها با اغوشی باز رو به ماه. گویی در نگاه ها طعمی نبوده. پر از امید با سازی شاد. هماهنگ و همرنگ بی درنگ در پی هم میزنند. اینجا بعضیا ادعاشون میشه عاشقن. خودشون همه چیو خراب کردن. حالم ازینهمه دروغ بهم میخوره. اینجا کسی برای کسی کس نمی شود.

برای هر ترانه تو ای همیشه الهام. چشم هایش را که می بندی, دید دلش بیشتر. دلش را که میشکنی, باران لطافت از چشم هایش سرازیر. روی عشق را کم کند! نوشته شده در جمعه چهاردهم بهمن ۱۳۹۰ ساعت توسط باران. فکرت دورم میکند از هر آنچه همه را ملتهب میکند. قوت قلبم بیشتر از هر کس دیگریست. قلبی که تو یکه تاز آنی. نوشته شده در سه شنبه یازدهم بهمن ۱۳۹۰ ساعت توسط باران. تولد تو که نمیتوانم برای تبریک بهت کاری کنم.

بر سر و روی خود می ریخت . در گلوی تو نهاده است. گل هایت عون و محمد را.

پاییزی ولبریز زرنگی چه قشنگی نقاشی حکاک شده بردل سنگی. باسلام به همه دوستداران شعر وادب در سالی که به فرموده رهبر عزیزمان سال همدلی وهم زبانی نام گذاری شده . باید غزلم از کرم ات وام بگیرد هرمصرع وهربیت سرانجام بگیرد امواج ارادت که زدریای توبرخاست چون رود بجوش آیدوفرجام بگیرد آهوی دلم . مجموعه اشعار لحظه هایی با تو.

ღ هنوزم می گم خدایا کاش که برگرده دوباره ღ. آنق د ر وسوسه دارم بنویسم ڪه نگو آنق د ر حسرت. من حرف بزن آنق د رگوش به فرمان تو. ڪوچه پس ڪوچه اینشهر پر از تنهاییست. دراین شهر غریبم ڪه نگو. من زود بیا آنق د ر حسرت. رو به رویم بنشینے ڪافیست. به ڪنار گرچه از دور ولے من تو. من روزی فرا خواهد رسید. در بهاری روشن از امواج نور. در زمستانی قبار الود و دور.